Over huilbuien en driftbuien bij kinderen valt veel te schrijven.
Een huilbui wordt meestal wel geaccepteerd, als het maar niet te lang duurt. “En ga nu maar weer spelen”.
Een driftbui is lastiger te accepteren en wordt bovendien gezien als gedrag dat niet door de beugel kan.
Inmiddels kijk ik door Aware Parenting anders tegen een huilbui en een driftbui aan. Behalve als het ‘en public’ is, dan heb ik toch wat last van sociale druk.
Maar op de momenten dat ik geen last heb van sociale druk, zie ik bij mijn kinderen dat zij bij een huilbui toch echt wel verdriet hebben dat er even uit moet. Het verdriet kan gaan om de situatie die er op dat moment is, bijvoorbeeld niet mee mogen spelen.
Het verdriet kan ook gaan om een opstapeling van emoties van gebeurtenissen die eerder op de dag plaats hebben gevonden: bijvoorbeeld gedurende een drukke dag op school of de BSO. Een ander kindje dat heeft gezegd: “Lekker voor je!” of een duw heeft gegeven. Of misschien is er wel helemaal niets speciaals gebeurd en was het gewoon een drukke dag.
En voor een driftbui geldt eigenlijk hetzelfde! Alleen is er dan waarschijnlijk meer sprake van boosheid dan verdriet.. dat is dan meer gegil, geroep, geduw, iedereen is stom etc. Je kent het vast wel.
Wat betreft een huilbui.. is er plaats voor het verdriet van je kinderen binnen je gezin? Of is het tonen van blijdschap en enthousiasme meer gewenst dan het tonen van verdriet? Vast wel.. bij mij ook moet ik toegeven. Alleen is het wel mooi als het tonen van verdriet ook een beetje ruimte krijgt.
Wat betreft een driftbui.. is verdriet beter dan boosheid? Is verdriet acceptabel en boosheid niet? Ja lastig vond ik dit eerder. Alleen boosheid heeft ook een functie. Bij het voelen van boosheid weet je dat er iets is met grenzen.. en grenzen die je niet goed hebt aangegeven en/of grenzen die een ander (daardoor) niet goed heeft gezien. En interessant hieraan is bijvoorbeeld ook hoe ga je zelf als ouder om met je eigen grenzen?
Teveel om hier neer te pennen, maar eigenlijk is het allemaal heel interessant wat er gebeurt.. niet op het moment zelf, maar wel als je er naderhand even bij stil staat. Wat heeft je kind je op dat moment verteld met zijn/haar gedrag?
Wil je meer weten over de huil en driftbuien van jouw kindje? Ik denk graag met je mee!
